دلنوشته های من

بانوی نور و برکت ، می دانم از آن چه تو می‌پسندی باشم ، فرسنگ ها فاصله دارم .
می دانم نمی توانم در مقابل تو سربلند بایستم ، اما وجود پاک تو ، گناهان مرا تاب می آورد .
بانوی روشنایی و دوستی ، دست پر مهرت را بر زخم های وجودم بکش ، تا خنکای بخشش و رحمت شامل حالم شود.
این روز ها حال خوبی ندارم و به هر سویی رو کرده ام ، نا امید و مایوس بازگشته و حال ناگواری بر زندگی من حکم فرماست.
نمی دانم چطور می خواهی وساطت کنی تا بساط رنج و سختی از زندگی من برچیده شود ، اما میدانم که مرا از پناهی که به دامنت آورده ام ، تا امید باز نمی گردانی .
تو بانوی مهربانی و شفقت ، بنده های پروردگارمان را دوست داری و راضی به اندوه و رنج ما نیستی .